Co tam robią zwierzęta?!

 

Duch wyprowadził Jezusa na pustynię. A przebywał na pustyni czterdzieści dni, kuszony przez Szatana, i był ze zwierzętami, aniołowie zaś Mu służyli.

Gdy Jan został uwięziony, Jezus przyszedł do Galilei i głosił Ewangelię Bożą. Mówił: «Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię!»

Mk 1, 12-15

Rzadko kiedy odczytywany w niedzielę fragment Ewangelii jest tak krótki.  No cóż, Św. Marek był najbardziej lakonicznym z Ewangelistów – jego Ewangelia liczy sobie zaledwie szesnaście  rozdziałów, podczas gdy napisana przez  Św. Jana dwadzieścia jeden, Św. Łukasza dwadzieścia cztery a   w wersji Św. Mateusza dwadzieścia osiem rozdziałów.

Jednak  opisując scenę kuszenia Jezusa na pustyni, Ewangelista przeszedł samego siebie, zamykając ją w dwóch zdaniach. Podał miejsce, czas trwania tego wydarzenia i skrócony przebieg. Opis tego co działo się podczas kuszenia, czyli pokusę chleba, władzy i pychy pozostawił Łukaszowi i Mateuszowi. Podobnie jak Mateusz zakończył opisem służby aniołów Jezusowi po skończonym kuszeniu. Ale w jego opisie są jeszcze zwierzęta… Co tam robią te zwierzęta?!

Być może jest to nawiązanie do proroctwa Izajasza – w Ewangelii według Św. Marka scenę kuszenia na pustyni poprzedza bezpośrednio chrzest i zstąpienie na Jezusa Ducha Świętego. Prorok zaś opisuje. „ I wyrośnie różdżka z pnia Jessego^, wypuści się odrośl z jego korzeni. I spocznie na niej Duch Pański” – te słowa nawiązują do Chrztu Pańskiego, a następnie: „Wtedy wilk zamieszka wraz z barankiem, pantera z koźlęciem razem leżeć będą,
cielę i lew paść się będą społem” ( Iż 11, 1-2.6)  No i mamy nasze zwierzęta z opisu pokoju mesjańskiego, czyli stanu w którym zło pokonane przez ofiarę Chrystusa na krzyżu.

Być może jest to nawiązanie do innego fragmentu Księgi  Izajasza, gdzie pustynia na którą wypędzony został człowiek z raju, poprzez zwycięstwo Jezusa tam gdzie zawiódł Adam, z powrotem staje się rajem. „Oto Ja dokonuję rzeczy nowej: pojawia się właśnie. Czyż jej nie poznajecie? Otworzę też drogę na pustyni, ścieżyny na pustkowiu. Sławić Mnie będą zwierzęta polne ,szakale i strusie, gdyż na pustyni dostarczę wody i rzek na pustkowiu, aby napoić mój lud wybrany”. ( Iz 43, 19-20) I znów mamy nasze zwierzęta.

Obecność zwierząt przy kuszeniu na pustyni zakończonym zwycięstwem nad Szatanem, przez co pustynia, miejsce zesłania człowieka, zgodnie z wizją Izajasza odzyskuje cechy raju,  symbolizuje też przywróconą przez Jezusa jedność całego stworzenia – wszak Adam i Ewa nie zamieszkiwali w raju sami. Obecność zaś aniołów przywróconą łączność z Bogiem.

W rozpoczętym dopiero co Wielkim Poście skorzystajmy z  danej nam z szansy na przywrócenie nadwerężonej naszymi grzechami  relacji z Bogiem i ludźmi.