O rutynie, wierze, pamięci i wdzięczności
Jedenastu
uczniów udało się do Galilei, na górę, tam gdzie Jezus im polecił. A gdy Go
ujrzeli, oddali Mu pokłon. Niektórzy jednak wątpili. Wtedy Jezus podszedł do
nich i przemówił tymi słowami:
«Dana Mi
jest wszelka władza w niebie i na ziemi. Idźcie więc i nauczajcie wszystkie
narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Uczcie je
zachowywać wszystko, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami przez wszystkie
dni, aż do skończenia świata».
Mt 28, 16-20
Czy przypadkiem nasza wiara nam nie spowszedniała? Czy
wpadliśmy w rutynę? Tyle za nami już Mszy Św., tyle innych rozmaitych
nabożeństw… Tyle spowiedzi, tyle wielkich postów, adwentów, świąt rozmaitych,
Bożych Narodzeń, Wielkanocy, Bożych Ciał …
Tyle życia za nami, według naszej miary, nieważne ile
mamy lat, to wrażenie że wszystko już było … Rutyna …Czy dostrzegamy w ogóle,
że Bóg działał w naszym życiu?
To nie nowy problem … Miał go Mojżesz z ludem Izraela, o
tym właśnie przypomina nam dzisiejsze pierwsze czytanie z Księgi Powtórzonego
Prawa. Dopiero co Izraelici opuścili Egipt wśród zsyłanych plag, dopiero co
przeszli przez Morze Czerwone, pili wodę ze skały, jedli mannę .. O co? I nic …
Zapomnieli…
Mojżesz płomiennymi słowami przypomina im o tym: « Czy
słyszał jakiś naród głos Boży z ognia, jak ty słyszałeś … ? Czy usiłował Bóg
przyjść i wybrać sobie jeden naród… przez doświadczenia, znaki, cuda i wojny, ręką
mocną i wyciągniętym ramieniem, dziełami przerażającymi, jak to wszystko, co
tobie uczynił Pan, Bóg twój, w Egipcie na twoich oczach?
Nie przemawiał do nas Bóg z ognia, za naszymi plecami
fale nie zamykały się nad naszymi prześladowcami, nie zbieraliśmy co ranka
manny na pustyni…. Lecz czy to oznacza że Bóg nie przemawiał do naszych serc,
nieraz gdy po spowiedzi czuliśmy się tak lekko, jakby wyrosły na skrzydła? Nie
wyprowadzał nas z sytuacji bez wyjścia, gdy nagle znajdowało się
rozwiązanie? Nie pomagał nam, gdy
brakowało pracy, zdrowia, pieniędzy czy tylko Bóg i my wiemy czego jeszcze?
Przez co najmniej dwadzieścia siedem wieków, które
minęły od spisania Księgi Powtórzonego Prawa natura ludzka ma wciąż te same
tendencje do zapominania …
Co nas różni od starożytnych Izraelitów? Otóż to, że my
mamy zupełnie inna relację z Bogiem. Bóg nie przemawiał do nas z ognistego
słupa, który towarzyszył im na pustyni, lecz sam Bóg w Jezusie Chrystusie jest
z nami przez wszystkie dni aż do skończenia świata. Bóg, który dla Izraela był
Panem, jest naszym Ojcem, a my jego
dziećmi. A na dowód tego otrzymaliśmy Ducha Świętego, Ducha przybrania za
synów, w którym możemy wołać: «Abba, Ojcze! »
Świadomi tego, wsłuchajmy się więc raz jeszcze w słowa Mojżesza: «Zapytaj
dawnych czasów, które były przed tobą, zaczynając od dnia, w którym Bóg stworzył
człowieka na ziemi, zapytaj od jednego krańca niebios do drugiego, czy
nastąpiło tak wielkie wydarzenie jak to lub czy słyszano o czymś podobnym?
Podziękujmy więc Bogu za
te wszystkie cuda Jego miłości do nas: Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu,
jak była na początku, teraz i zawsze i na wieki wieków. Amen.
Komentarze
Prześlij komentarz