Nigdy nie będziesz sam

 

 

Jezus przyszedł z uczniami swoimi do domu, a tłum znów się zbierał, tak że nawet posilić się nie mogli. Gdy to posłyszeli Jego bliscy, wybrali się, żeby Go powstrzymać. Mówiono bowiem: «Odszedł od zmysłów».

A uczeni w Piśmie, którzy przyszli z Jerozolimy, mówili: «Ma Belzebuba i mocą władcy złych duchów wyrzuca złe duchy».

Wtedy przywołał ich do siebie i mówił im w przypowieściach: «Jak może Szatan wyrzucać Szatana? Jeśli jakieś królestwo jest wewnętrznie skłócone, takie królestwo nie może się ostać. I jeśli dom wewnętrznie jest skłócony, to taki dom nie będzie mógł się ostać. Jeśli więc Szatan powstał przeciw sobie i jest z sobą skłócony, to nie może się ostać, lecz koniec z nim. Nikt nie może wejść do domu mocarza i sprzęt mu zagrabić, jeśli mocarza wpierw nie zwiąże, i dopiero wtedy dom jego ograbi.

Zaprawdę, powiadam wam: Wszystkie grzechy i bluźnierstwa, których by się ludzie dopuścili, będą im odpuszczone. Kto by jednak zbluźnił przeciw Duchowi Świętemu, nigdy nie otrzyma odpuszczenia, lecz winien jest grzechu wiecznego». Mówili bowiem: «Ma ducha nieczystego».

Tymczasem nadeszła Jego Matka i bracia i stojąc na dworze, posłali po Niego, aby Go przywołać.

A tłum ludzi siedział wokół Niego, gdy Mu powiedzieli: «Oto Twoja Matka i bracia na dworze szukają Ciebie».

Odpowiedział im: «Któż jest moją matką i którzy są moimi braćmi?»

I spoglądając na siedzących dokoła Niego, rzekł: «Oto moja matka i moi bracia. Bo kto pełni wolę Bożą, ten jest Mi bratem, siostrą i matką».

 

Mk 3, 20-35

„Przyjdą takie czasy, że ludzie będą szaleni i jeśli kogoś zobaczą przy zdrowych zmysłach, to powstaną przeciw niemu, mówiąc: Jesteś szalony, bo nie jesteś do nas podobny”.  Te prorocze  słowa, przypisywane Św. Antoniemu Pustelnikowi, jednemu z pierwszych Ojców Pustyni, czyli pierwszych chrześcijańskich mnichów – pustelników doskonale opisują dzisiejsze czasy. Świetnym tego przykładem jest mające się wkrótce odbyć w Parlamencie Europejskim głosowanie uznające aborcję za prawo człowieka, na równi z prawem do życia. Ale zostawmy politykę politykom, jak cesarskiego denara cezarowi.

To  właśnie spełniające się proroctwo świętego pustelnika, to również świetny komentarz do wydarzeń opisanych w dzisiejszej Ewangelii. Krewni  Jezusa, nie rozumiejący jeszcze najwyraźniej Jego misji, dopiero co rozpoczętej cudami, nieomalże hurtowo dokonywanymi w Kafarnaum i okolicach, mieli chwilowo dość. Dość nadzwyczajności  i szturmujących dom tłumów. Niech wszystko wróci do normy, niech będzie jak zawsze.  Stąd też próby powstrzymania Jezusa, gdy mówiono, że odszedł od zmysłów. Czyli mówiąc współczesnym językiem, po prostu zwariował.

A Jezus bynajmniej nie zwalnia, konsekwentnie realizuje swą misję głoszenia Dobrej Nowiny, potwierdzając jej prawdziwość i Boże posłannictwo cudami. A swych bliskich przywołuje radykalnie  do porządku, mówiąc, że Jego rodziną są ci, którzy  Go słuchają. I na tym Św. Marek kończy trzeci rozdział swej Ewangelii. Z treści początku czwartego rozdziału, ze słów: „Znowu zaczął nauczać”  wynika, że w międzyczasie chyba wszystko sobie wyjaśnili.

Wracając do Jezusowego „szaleństwa” głoszenia Dobrej Nowiny na przekór wielu, będąc Jego uczniem coraz częściej spotykamy się z takim samym zarzutem, jak ten stawiany naszemu Mistrzowi. Ciemnogród, fanatycy, średniowiecze. Wyszydzanie, obrażanie, nienawiść.  Bywa trudno. Zwłaszcza, że często jesteśmy w tym wszystkim osamotnieni. I tu  z pomocą przychodzi nam Św. Paweł, pisząc do Koryntian i do nas: „Dlatego to nie poddajemy się zwątpieniu … Niewielkie bowiem utrapienia nasze obecnego czasu gotują bezmiar chwały przyszłego wieku …To bowiem, co widzialne, przemija, to zaś, co niewidzialne, trwa wiecznie”.  (2 Kor 4, 16-18)

I jeszcze jedno - kto nam kazał w pojedynkę szarpać się z nieraz wrogim otoczeniem? Jezus powołał Apostołów nie jako wolnych strzelców, lecz jako wspólnotę. Łatwo jest złamać pojedynczą gałązkę, lecz niech ktoś spróbuje złamać całą ich wiązkę. Ciężko Ci – znajdź innych chrześcijan, nigdy nie będziesz już sam.