W oczekiwaniu na Pocieszyciela

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Jeżeli Mnie miłujecie, będziecie zachowywać moje przykazania. Ja zaś będę prosił Ojca, a innego Parakleta da wam, aby z wami był na zawsze – Ducha Prawdy, którego świat przyjąć nie może, ponieważ Go nie widzi ani nie zna. Ale wy Go znacie, ponieważ u was przebywa i w was będzie.

Nie zostawię was sierotami. Przyjdę do was. Jeszcze chwila, a świat nie będzie już Mnie widział. Ale wy Mnie widzicie; ponieważ Ja żyję i wy żyć będziecie. W owym dniu poznacie, że Ja jestem w Ojcu moim, a wy we Mnie i Ja w was.

Kto ma przykazania moje i je zachowuje, ten Mnie miłuje. Kto zaś Mnie miłuje, ten będzie umiłowany przez Ojca mego, a również Ja będę go miłował i objawię mu siebie».

J 14, 15-21

Minęło już kilka tygodni od Zmartwychwstania Pana. Już Tomasz, widząc rany Pana, wyznał wiarę, uczniowie poznali Go w Emaus po łamaniu chleba. Przypomnieli sobie, jak mówił im, że jest Dobrym Pasterzem, który oddał życie za swe owce. O tym, że  w domu Ojca jest wiele mieszkań, że tam właśnie jest nasze miejsce. Dzisiaj zapowiada swoje odejście, a zarazem zapewnia, że nie zostawi nas sierotami. Zapowiada, że otrzymamy Ducha Świętego, Pocieszyciela.

Boży scenariusz zbawienia  wypełnia się, zbliża się do wielkiego finału. Jezus mówi do nas:    « W owym dniu poznacie Ja jestem w Ojcu moim, a wy we Mnie i Ja w was.» Tym dniem będzie dzień Pięćdziesiątnicy, gdy Duch Święty w Wieczerniku  napełni Apostołów, którzy dotąd zalęknieni, z odwagą i mocą będą głosić, że Jezus żyje. Żyje w nas, a my w Nim.

To jest właśnie owoc zbawienia, owoc Męki, Śmierci i Zmartwychwstania:  Jezus dzieli się     z nami swoim własnym życiem, życiem w jedności z Bogiem, dzięki Duchowi, który w nas przebywa.

Jak nazwać takie życie „pod rękę” z Bogiem? Jest takie piękne określenie, „życie obfite” a więc życie w którym nie brakuje niczego, co jest istotne, życie  szczęśliwe.

Owocem takiego życia jest z kolei zachowywanie przykazań Jezusa, a więc Ewangelii, jako wyraz naszej miłości do Boga. Odpowiedzią Boga  jest również miłość.  A gdzie jest taka wzajemna miłość, jest szczęście. Bo przecież człowiek, który jest kochany, jest po prostu szczęśliwy.

Takie właśnie życie daje nam Bóg. Jak rozpocząć takie  życie? Wyczekiwać na dar Ducha Świętego. Każdy może przeżyć swoją Pięćdziesiątnicę,  podczas której odkryjmy, że przecież Duch Święty jest w nas. Poprzez chrzest, poprzez bierzmowanie. Pora by to odkryć, przeżyć, poczuć. Potrzebujemy odnowy. Panie, odnów naszą wiarę, ześlij nam swego Ducha!