Z Trójca Świętą w Egipcie

 

Jedenastu uczniów udało się do Galilei, na górę, tam gdzie Jezus im polecił. A gdy Go ujrzeli, oddali Mu pokłon. Niektórzy jednak wątpili. Wtedy Jezus podszedł do nich i przemówił tymi słowami:

«Dana Mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi. Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata».

Mt 28, 16-20

W niedzielnym bardzo krótkim fragmencie Ewangelii według Św. Mateusza, Jezus  w sposób nie budzący żadnych wątpliwości, objawia Świętą Trójcę: Ojca, Syna i Ducha Świętego, w których imię nakazuje dokonywać chrztu tych, którzy przyjmują Dobrą Nowinę. To, że ten tekst najdobitniej spośród czterech Ewangelii ukazuje Trójjedynego Boga, przesądził zapewne o jego umieszczeniu wśród czytań przeznaczonych na obchodzoną w tydzień po Pięćdziesiątnicy uroczystość Najświętszej Trójcy. Warto jednak zwrócić uwagę na słowa Jezusa towarzyszące tej szczególnej prezentacji natury Boga i ich powiązanie   z pozostałymi  czytaniami mszalnymi. Te słowa to: «Uczcie je  ( wszystkie narody) zachowywać wszystko, co wam przykazałem». ( Mt 28, 20a) Czego dotyczyły Jego słowa w kontekście pozostałych czytań?

W pierwszym czytaniu z Księgi Powtórzonego Prawa, Mojżesz w imieniu Boga zachęcał Izraelitów do refleksji nad Bożą opieką, na przykładzie wyjścia z Egiptu i jego kolejnych etapów – przekazaniu Dekalogu na Synaju i wszystkich wcześniejszych i późniejszych wydarzeń, plag egipskich, manny na pustyni, wody z skały, zdobycia Ziemi Obiecanej: «Zapytaj dawnych czasów, które były przed tobą… czy nastąpiło tak wielkie wydarzenie jak to lub czy słyszano o czymś podobnym? Czy słyszał jakiś naród głos Boży           z ognia, jak ty słyszałeś, i pozostał żywy? Czy usiłował Bóg … wybrać sobie jeden naród spośród innych narodów przez doświadczenia, znaki, cuda i wojny, ręką mocną i wyciągniętym ramieniem, dziełami przerażającymi, jak to wszystko, co tobie uczynił Pan, Bóg twój,  w Egipcie na twoich oczach? Poznaj dzisiaj i rozważ w swym sercu, że Pan jest Bogiem, a na niebie wysoko i na ziemi nisko nie ma innego. Strzeż Jego praw i nakazów… by dobrze ci się wiodło i twym synom po tobie». (Pwt 4, 32-34. 39-40)

W Nowym Przymierzu ten szczególny związek Boga z jego ludem jeszcze bardziej się zacieśnia i wchodzi na wyższy poziom. A przy okazji  jest rozszerzony z Izraela na tych wszystkich spośród wszystkich narodów, którzy przyjmują Słowo Boże. Jak pisze św. Paweł   w drugim czytaniu z Listu do Rzymian: „Wszyscy ci, których prowadzi Duch Boży, są synami Bożymi… Sam Duch wspiera swym świadectwem naszego ducha, że jesteśmy dziećmi Bożymi. Jeżeli zaś jesteśmy dziećmi, to i dziedzicami: dziedzicami Boga, a współdziedzicami Chrystusa”. (Rz 8, 14-17)

Tę właśnie Dobrą Nowinę Jezus przekazuje za pośrednictwem swego Kościoła zbudowanego na fundamencie Apostołów, wszystkim ochrzczonym w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Że jesteśmy dziećmi Bożymi, Jego córkami i synami. A korzenie naszego wybrania tkwią również w Egipcie, w którym tak chętnie wielu spędza wakacje.  Co prawda opuszcza się  go nie pieszo pod dnie Morza Czerwonego,  lecz samolotem nad Morzem Śródziemnym, lecz wtedy warto wspomnieć komentarz Św. Augustyna do Psalmu 114, rozpoczynającego się od słów: „Gdy Izrael wychodził z Egiptu” (Ps 114,1). Augustyn pisze: „Wy, którzyście wzgardzili tym światem, zrozumcie, że i wy wyszliście z Egiptu”  To wzgardzenie światem i wyjście z Egiptu  to oczywiście figury retoryczne, ukazujące przyjęcie wiary, zerwanie z grzechem i pokonywanie wszystkich życiowych przeciwności, które symbolizuje Egipt, miejsce przymusowej pracy Izraelitów. Dzięki Bożemu wybraniu i Bożej opiece we wszystkim, co stanowi nasze życie. Bo jak powiedział Jezus w dzisiejszej Ewangelii: «Oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata». (Mt 28,20b)